Onlangs ben ik toegetreden tot het bestuur van het Delft Chamber Music Festival. Dit kamermuziekfestival, door een muziekrecensent net uitgeroepen tot ‘een van de aardigste muziekfestivals van Nederland in een van Hollands mooiste steden’, is momenteel volop aan de gang. Het staat onder de bezielende artistieke leiding van violiste Liza Ferschtman, die jaarlijks een schare muzikale vrienden naar Delft weet te halen om de sterren van de hemel te spelen. Afgelopen vrijdag en zaterdag woonde ik de eerste vier concerten bij. Die waren zeer uiteenlopend van karakter, maar alle van bijzonder hoog niveau met als grootste gemene deler: met muziek die mij tot in het diepst van mijn ziel wist te raken.

Een van de ambities van Liza is om het festival de komende jaren een jongere uitstraling te geven en daarmee ook een jonger publiek aan zich te binden. Het is een uitdaging waar ik mijn expertise graag voor beschikbaar stel. Waarom? Omdat een fris en divers programma een gevarieerd publiek verdient en omdat ik net als Liza geloof in de verbindende kracht van muziek.